แอโรสคราฟต์ ยานพาหนะที่หนักกว่าอากาศ ที่กำลังพัฒนาเพื่อใช้งานในอนาคตอันใกล้ รถต้นแบบควรจะเสร็จภายในปี 2010 จะสามารถบรรทุกสินค้าจำนวนมหาศาล และขนส่งผู้โดยสารหลาย 100 คน ด้วยความหรูหราด้วยระบบไฟฟ้าที่เงียบ นอกจากนี้ ยังสามารถบินขึ้นและลงจอดได้ โดยไม่ต้องจอดเครื่องบินอีกด้วย แอโรสคราฟต์เป็นแบบลูกผสม มันมีฮีเลียมเหมือนเรือเหาะ แต่รูปร่างของมันให้แรงยกเหมือนเครื่องบิน
การเดินทางของผู้โดยสารและการขนส่งโดยเรือเหาะ ได้ยุติลงในช่วงปลายทศวรรษที่ 1930 หลังจากหายนะที่ฮินเดนเบิร์กอันโด่งดัง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ยานที่เบากว่าอากาศ ได้ถูกนำมาใช้เพื่อการโฆษณา หรือเพื่อให้มุมมองทางอากาศสำหรับกล้องโทรทรรศน์เป็นหลัก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา หลายๆ บริษัทได้เปิดตัวเรือเหาะที่ปลอดภัย และมีประสิทธิภาพมากขึ้นไปทั่วโลก
บริษัทเหล่านี้ รวมถึงบริษัทเซพพลิน ผู้ผลิตเอ็ลเซ็ท 129 ฮินเดินบวร์ค และเวิลด์ไวด์ อีรอส คอร์ป ซึ่งเป็นผู้ออกแบบแอโรสคราฟต์ ยานที่เบากว่าอากาศ เช่น เรือเหาะ บรรจุก๊าซ เช่น ฮีเลียมหรือไฮโดรเจน ซึ่งให้แรงลอยตัว การลอยตัวเป็นผลของสิ่งที่ลอยขึ้นโดยสัมพันธ์กับสสารที่หนักกว่าที่อยู่รอบๆ อากาศเบากว่าน้ำ
ดังนั้น เมื่อเปรียบเทียบหากคุณเติมอากาศลงในลูกบอลทำให้พองได้ ลูกบอลจะลอยอยู่ในสระว่ายน้ำ สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับฮีเลียม หรือไฮโดรเจน ทั้งคู่เบากว่าอากาศ เครื่องบินทั่วไปหนักกว่าอากาศมาก ดังนั้น ลิฟต์จึงต้องใช้วิธีอื่น แรงยกคือแรงบนปีก ที่จุ่มอยู่ในของไหลที่กำลังเคลื่อนที่ และทำหน้าที่ตั้งฉากกับการไหลของของไหล
เมื่อเครื่องบินเคลื่อนที่ผ่านอากาศด้วยความเร็วที่เพียงพอ การเบี่ยงเบนของอากาศจะทำให้เกิดแรงยกขึ้น นี่เป็นคำอธิบายพื้นฐานมาก แอโรสคราฟต์ผสมผสานองค์ประกอบของยานที่เบากว่าอากาศเข้ากับเครื่องบิน บรรจุก๊าซฮีเลียมได้ 14 ล้านลูกบาศก์ฟุต ซึ่งคิดเป็นร้อยละ 60 ของน้ำหนักยาน เมื่อแอโรสคราฟต์อยู่ที่ความเร็วล่องเรือ รูปร่างแอโรไดนามิก รวมถึงคานาร์ด และส่วนท้ายหรือครีบหลัง จะช่วยยกส่วนที่เหลือให้สูงขึ้น
มันค่อนข้างน่าประทับใจ เมื่อคุณพิจารณาขนาดของแอโรสคราฟต์สูง 165 ฟุต กว้าง 244 ฟุต และยาว 647 ฟุต จะบรรทุกสินค้าได้มากถึง 400 ตันในระยะทาง 6,000 ไมล์ ด้วยความเร็วสูงสุด 174 ไมล์ต่อชั่วโมง จะสามารถข้ามสหรัฐอเมริกาได้ในเวลาประมาณ 18 ชั่วโมง แอโรสคราฟต์ สามารถบินขึ้นและลงจอดในแนวดิ่ง โดยใช้เครื่องยนต์ไอพ่น เทอร์โบแฟน 6 เครื่อง ด้วยเทคโนโลยีที่เรียกว่า การจัดการการลอยตัวแบบไดนามิก ความสามารถนี้ จะช่วยให้สามารถบินไป และกลับจากพื้นที่ที่ไม่มีโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการขนส่งที่กว้างขวาง
เมื่อยานขึ้นไปถึงระดับความสูงที่แล่นได้ ประมาณ 8,000 ฟุต ใบพัดท้ายเรือจะเคลื่อนยานไปข้างหน้า และรูปทรงแอโรไดนามิกของแอโรสคราฟต์จะสร้างแรงยกที่เพียงพอ เพื่อให้ยานลอยอยู่ในอากาศ เซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจน หรือเชื้อเพลิงที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมรูปแบบอื่น จะเป็นเชื้อเพลิงให้กับใบพัดไฟฟ้า ซึ่งหมายความว่า แอโรสคราฟต์จะทั้งมีประสิทธิภาพ และแบบเงียบ
บนเครื่องบินแอโรสคราฟต์คานาร์ด 4 ลำ และลำขับ 2 ลำจะทำให้มันเสถียร และอนุญาตให้นักบินทำการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย เพื่อรักษาระดับการบิน สภาพภายนอกเช่นลม และความกดอากาศ จะถูกวัดพร้อมกับการกระจายน้ำหนักภายในยาน หากผู้โดยสารทั้งหมดวิ่งไปที่ฝั่งท่าเรือของยานอย่างกะทันหันเพื่อดูบางสิ่ง ระบบควบคุมสามารถชดเชยสิ่งนั้นได้ อากาศจากภายนอกจะถูกดูดเข้าไปในถังเก็บ ซึ่งจะถูกบีบอัด และใช้เป็นบัลลาสต์
ระบบควบคุมนักบิน และระบบการบินทั้งหมดจะใช้เทคโนโลยีเอฟบีแอล คำสั่งของนักบินถูกป้อนเข้าสู่โพรเซสเซอร์ควบคุมการบิน และส่งไปยังแอคชูเอเตอร์พื้นผิว ผ่านสัญญาณไฟฟ้าที่ส่งผ่านสายเคเบิลใยแก้วนำแสง ในระบบเอฟบีดับบิล สายไฟจะต้องได้รับการปกป้องจากการรบกวน ของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ซึ่งส่งผลให้มีน้ำหนัก ค่าใช้จ่าย และการบำรุงรักษาเพิ่มขึ้น
เอฟบีแอลมีภูมิคุ้มกันต่อสัญญาณรบกวนแม่เหล็กไฟฟ้า เช่น ฟ้าผ่า เอฟบีแอลควบคุมการบิน และอุปกรณ์ควบคุมการบิน เป็นระบบจัดการการแลกเปลี่ยนข้อมูลออนบอร์ด ระบบนี้หมายความว่าเที่ยวบินส่วนใหญ่เป็นไปโดยอัตโนมัติ โดยมีลูกเรือ 2 คนคอยตรวจสอบสภาพการบิน เพื่อความปลอดภัย แอโรสคราฟต์ไม่ต้องการพนักงานภาคพื้นดินจำนวนมากสำหรับการบินขึ้นหรือลงจอด ระบบเบาะอากาศขึ้นและลง ซึ่งอยู่บริเวณท้องของเครื่องบิน จะสร้างสุญญากาศเพื่อยึดไว้เมื่อลงจอด ระบบเบาะอากาศขึ้นและลง จะกลับตัวเมื่อบินขึ้น
บทความที่น่าสนใจ : สังกะสี เป็นแร่ธาตุสามารถสังเคราะห์สารต่างภายในร่างกายและมีประโยชน์
